فصل نوزدهم - جرايم بر ضد حقوق و تکاليف خانوادگي ( ماده 642 الی 647)
ماده ۶۴۲
هر کس با داشتن استطاعت مالي نفقهي زن خود را در صورت تمکين ندهد يا از تأديه نفقه ساير اشخاص واجبالنفقه امتناع نمايد دادگاه او را از سه ماه و يک روز تا پنج ماه حبس محکوم مينمايد.
ماده ۶۴۳
هر گاه کسي عالماً زن شوهردار يا زني را که در عدهي ديگري است براي مردي عقد نمايد، به حبس از شش ماه تا سه سال يا از سه ميليون تا هيجده ميليون ريال جزاي نقدي و تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم ميشود و اگر داراي دفتر ازدواج و طلاق يا اسناد رسمي باشد براي هميشه از تصدي دفتر ممنوع خواهد گرديد.
ماده ۶۴۴
کساني که عالماً مرتکب يکي از اعمال زير شوند به حبس از شش ماه تا دو سال و يا از سه تا دوازده ميليون ريال جزاي نقدي محکوم ميشوند:
۱- هر زني که در قيد زوجيت يا عدهي ديگري است خود را به عقد ديگري در آورد در صورتي که منجر به مواقعه نگردد.
۲- هرکسي که زن شوهردار يا زني را که در عده ديگري است براي خود تزويج نمايد در صورتي که منتهي به مواقعه نگردد.
ماده ۶۴۵
به منظور حفظ کيان خانواده، ثبت واقعهي ازدواج دائم، طلاق و رجوع طبق مقررات الزامي است، چنان چه مردي بدون ثبت در دفاتر رسمي مبادرت به ازدواج دائم، طلاق و رجوع نمايد به مجازات حبس تعزيري تا يک سال محکوم ميگردد.
ماده ۶۴۶
ازدواج قبل از بلوغ بدون اذن ولي ممنوع است. چنان چه مردي با دختري که به حد بلوغ نرسيده بر خلاف مقررات ماده (۱۰۴۱) قانون مدني و تبصرهي ذيل آن ازدواج نمايد به حبس تعزيري از شش ماه تا دو سال محکوم ميگردد.
ماده ۶۴۷
چنان چه هر يک از زوجين قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهي از قبيل داشتن تحصيلات عالي، تمکن مالي، موقعيت اجتماعي، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فريب دهد و عقد بر مبناي هر يک از آنها واقع شود مرتکب به حبس تعزيري از شش ماه تا دو سال محکوم ميگردد.