باب دوازدهم - ديه سقط جنين(ماده 487 الی 493)
ماده ۴۸۷
ديه سقط جنين به ترتيب زير است:
۱- ديه نطفه که در رحم مستقر شده بيست دينار.
۲- ديه علقه که خون بسته است چهل دينار.
۳- ديه مضغه که به صورت گوشت درآمده است شصت دينار.
۴- ديه جنين در مرحله‌اي که به صورت استخوان درآمده و هنوز گوشت نروييده است هشتاد دينار.
۵- ديه جنين که گوشت و استخوان‌بندي آن تمام شده و هنوز روح در آن پيدا نشده يکصد دينار.
تبصره: در مراحل فوق هيچ فرقي بين دختر و پسر نمي‌باشد.
۶- ديه‌ي جنين که روح در آن پيدا شده است اگر پسر باشد ديه‌ي کامل و اگر دختر باشد نصف ديه‌ي کامل و اگر مشتبه باشد سه ربع ديه‌ي کامل خواهد بود.
ماده ۴۸۸
هر گاه در اثر کشتن مادر، جنين بميرد و يا سقط شود ديه‌ي جنين در هر مرحله‌اي که باشد بايد بر ديه مادر افزوده شود.
ماده ۴۸۹
هر گاه زني جنين خود را سقط کند ديه‌ي آن را در هر مرحله‌اي که باشد بايد بپردازد و خود از آن ديه سهمي نمي‌برد.
ماده ۴۹۰
هر گاه چند جنين در يک رحم باشند به عدد هر يک از آنها ديه جداگانه خواهد بود.
ماده ۴۹۱
ديه‌ي اعضاي جنين و جراحات آن به نسبت ديه‌ي همان جنين است.
ماده ۴۹۲
ديه‌ي سقط جنين در موارد عمد و شبه‌عمد بر عهده‌ي جاني است و در موارد خطاي محض بر عاقله‌ي اوست خواه روح پيدا کرده باشد و خواه نکرده باشد.
ماده ۴۹۳
اگر در اثر جنايت چيزي از زن ساقط شود که منشأ انسان بودن آن طبق نظر پزشک متخصص ثابت نباشد ديه و ارش ندارد لکن اگر در اثر آن صدمه‌اي بر مادر وارد شده باشد برحسب مورد جاني محکوم به پرداخت ديه يا ارش خواهد بود.
